Luz de invierno, pájaros que no pueden volar, historias de los barrios y de la periferia. Arquitecturas del anonimato y de la soledad.

Barcelona, Ciutat Meridiana. Hace casi un año.

Το φως του χειμώνα, πουλιά που δεν μπορούν να πετάξουν, ιστορίες από τις γειτονιές κι απ’ την περιφέρεια. Αρχιτεκτονική της ανωνυμότητας και της μοναξιάς.

Βαρκελώνη, Σιουτάτ Μεριδιάνα. Σχεδόν πριν έναν χρόνο.

 

 

27 Nov This entry was published on November 27, 2016 at 9:05 pm. It’s filed under Barrios, Nostalgia, Urban Photography and tagged a pie de calle, Barcelona, lonely crowd, metropolis, urban landscape. Bookmark the permalink. Follow any comments here with the RSS feed for this post.